Onsuz nefes alamıyoruz. Face olmadan, tweet atmadan, instagram açmadan yapamıyoruz. Haklıyız da. Hayatımızın ortasına pat diye düştü bu arkadaşlar. Sayelerinde başka dünyalara açıldık. Açıldık ama her zaman olduğu gibi ipin ucunu kaçırdık. Fark etmiyoruz ama komik hallere giriyoruz. Sen, ben, o, şu, bu değil… Hepimiz aynıyız.
Yaz geliyor, yine plaj halleri şuna dönecek
Tatil bitip eve döneceğiz ve her şey bu sefer buna dönecek
Sakinleşmek için resimlere bakacağız, o da ne? Eskiden sanki daha mı çok eğleniyorduk?
İlişkilerimiz bile bir tuhaf gibi artık…
Yoksa fazla mı kendimize kapandık?
Bağımlı mı olduk?
Peki bu bağımlılığımız hayatımızı ele geçirmiş olabilir mi
